donderdag 26 januari 2012

voor 't eerst

Zes is ze, die dochter van mij.
Ze vroeg het al bijna een jaar,
maar gisteren heb ik toegegeven.

Ze mocht eens stikken op mijn naaimachine.
Niet zo gemakkelijk als je al zittend nog niet aan de pedaal kan.
Maar wat een aandacht en geluk!

Twee lapjes aan elkaar gestikt.  Geen grootste dingen.
Ze is gaan slapen met haar naaisel onder haar hoofdkussen,
stevig vastgeklemd in haar polletje.
Een glimlach tot achter haar oren.

De belofte van mij dat er nog een vervolg komt.
De belofte van haar dat ze niet aan mijn machine komt
zonder dat ik er bij ben!

7 opmerkingen:

Carolien zei

Wat leuk!

Oon zei

Zo toevallig. Op Facebook was er vanmorgen ook een heel gesprek over een vossenknuffel die je zelf kan ineen naaien. Volgende week bij Lola Life Lines. Ik denk dat ik die in huis ga halen voor I.

Petits Pirates zei

Leuk hoor.
Ik heb een aantal weken terug met 3 nichtjes eenvoudige etuitjes genaaid. Zij mochten op het pedaal drukken en 'gas geven'. Levensgevaarlijk hahaha, maar dat houdt tante scherp!

Zaanse Zolder zei

Och wat lief, wat zal ze trots zijn !!

fieve zei

Leuk zeg...bijzonder moment!!!

Babbeliene zei

oh zo leuk...trouwens ter info: in de ikea verkopen ze nu ook naaimachines voor ongeveer 60 euro (misschien een leuk cadeau voor dochterlief)

Riet zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.